Na malowniczym wzniesieniu, nad jarem przepięknej rzeczki Wierzbicy, znajduje się pałac w Srebrnej, który nie tylko ze względu na swój urok, ale i historię zasługuje na szczególną uwagę. Pierwsze wzmianki o Srebrnej (wcześniej Srzebrzna, Szrzebna) pochodzą z roku 1383, kiedy to w dokumencie księcia Siemowita IV znalazł się zapis o tym, iż wspomniane dobra nadaje się Paszkowi Radzanowskiemu, herbu Prawda, chorążemu warszawskiemu, który otrzymuje staw, młyn oraz prawo do polowań na wszelakie zwierze, z wyłączeniem polowań na tura. Informacja ta jest niezwykle cenna, ze względu na fakt, iż dzięki niej wiemy, że na terenie naszej gminy żyły wymarłe już dzikie tury. W końcu XV wieku Srebrna należała do Andrzeja Niszczyckiego, wojewody płockiego, bliskiego współpracownika króla Zygmunta Augusta. Następna wzmianka o majątku w Srebrnej pochodzi z XVIII wieku, w której możemy znaleźć zapisy potwierdzające własność dóbr przez Machnickich, a następnie Mańkowskich.